ನೋಯಿಸದಿರು ಹೀಗೆ ಗಾಢ ಮೌನದಿ
ದೂಶಿಸದಿರು ಹೀಗೆ ಮಾತುಗಳ ಬಾಣದಿ
ಕನಸುಗಳು ಹೂತು ಹೋಗಲು ಸಲಾಕೆಯಾಗದಿರು
ಮಳೆಯಾಗಿ ಚಿಗುರೊಡೆಸುವೆ ಅವು ನನ್ನವು

ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿದ ಕೊಳೆಯಾದರೆ ತೊಳೆದೇನು ನೀರ್ಹಾಕಿ
ಕೊಳೆಯಿಂದಲೇ ಕಟ್ಟದಿರು ಪ್ರೀತಿಯ ಕಟ್ಟಡವ
ದೊಪ್ಪನೆ ಕುಸಿದೀತು ಒಲವಿನ ಅಡಿಪಾಯವಿಲ್ಲದೆ
ಇನ್ನಾವ ಸಡಗರ ಅರಸಿಲ್ಲ ನಿನ್ನರಮನೆಯ ಹೊರತು

ನನ್ನ ದಾರಿ ಸಾಗುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ
ತಪ್ಪಿದ ದಾರಿಯೆಲ್ಲವೂ ಸೇರುತಿದೆ ಬಂದು ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ
ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಸೂತಕದ ಛಾಯೆ ಮೂಡದಿರಲಿ
ಕತ್ತಲೆಯ ಕೂಪಕ್ಕೆ ನೂಕದಿರು,ಹಚ್ಚದಿರು ಮೇಲೊಂದು ಹಣತೆಯ